Het was een hele grote wens van Marvin om mij zijn favoriete land op aarde te laten zien: Japan. Na drie jaar taalles (shoot-out naar het geduld van Maarten, de privéleraar van Marvin) was het eindelijk zover: de landgrenzen gingen in oktober 2022 open en wij boekten direct tickets naar dit mystieke eiland.
We kozen ervoor om te starten op het zuidelijkste eiland: Kyushu. Het leek ons leuk om het minder bekende gedeelte van Japan eerst te ontdekken. Met een koekblikhuurauto reden we door drukke steden als Fukuoka en bergachtige natuurgebieden. Overal waar we keken waren de bomen rood en geel, wat een sprookjesachtig gevoel gaf.
Mijn favoriete deel op Kyushu was Kurokawa Onsen, een traditioneel bergdorpje waar we in warme natuurbaden konden ontspannen. Gewapend met handdoeken, Japanse sokken en kimono liepen we van bad naar bad. We sliepen op tatami-matten en aten kakelverse traditionele gerechten. Overal om ons heen zagen we het werk van de oude ambachten: houtwerk, keramiek, steen, vlechtwerk. En het was rustig, een voordeel van snel boeken nadat de grenzen voor toeristen open gingen. In het dorpje was een keramiek pop-up store, waar ik flink handgemaakte kopjes en schaaltjes insloeg. Marvin maakte met iedereen praatjes in het Japans, wat leidde tot een aantal hele leuke gesprekken.
Halverwege de reis voeren we met een soort speedboat naar Yakushima (Unesco), een klein eilandje dat om zijn oerbos bekend staat. De bossen zijn waanzinnig, de kustlijn ook. Overal vind je op de gekste plekken chille koffietentjes met verse baksels. Het spannendste moment was de bergroute langs de kust, waar we met onze huurauto langs extreem smalle paadjes klommen. Wilde apen en herten lieten zichzelf zien. Het eiland hebben we in onze harten gesloten.
Tijd voor een beetje reuring! Met de trein reisden we eerst naar Kyoto, dé tempelstad van Japan. Op de fiets verkenden we de stad met zijn oude straatjes en geisha-verleden. Overigens hebben we één maiko gezien (geisha in opleiding) en één geisha. Ze liep vlak voor ons rond etenstijd in smalle straatjes met restaurants, op weg naar haar gezelschap.
Tokyo was vooral crazy. Zoveel mensen, neon, gebouwen. Volle metro’s en straten, maar allemaal zo gestructureerd. In de ene straat vind je alle techwinkels, in de andere straat loop je door een oud park met tempels waar geschiedenis is geschreven. De contrasten zijn enorm.
Marvin wilde mij Japan laten zien om zijn liefde hierin te delen. Aangezien Azië mij vroeger nooit zo interesseerde, was het de vraag of dit stukje Azië bij mij zou passen. Nou, het is gelukt. Ik denk dat deze reis mijn mooiste vakantiereis is die ik in mijn 32 jaar heb gemaakt. We dromen stiekem allebei om er ooit nog eens naartoe te gaan en ons weer te laten betoveren door de fantastische mensen, cultuur en natuur.
Door Laurette
