Annebel & Erik-Paul
Bruidsfotografie Roelofarendsveen
Dit lieve stel kent elkaar al heel wat jaren. De vonk sloeg over op een camping in Frankrijk, waar Erik-Paul een zomerbaantje had. Sindsdien zijn ze elkaar niet meer uit het oog verloren en gaven zij hun ja-woord in de kas bij Van Wal in Roelofarendsveen.
Op de heenweg had ik een Begonia stekje mee, want ik wist dat Annebel net zo plantengek is als ik. En inderdaad, toen ik Erik-Paul ’s ochtends fotografeerde zag ik een hoop groen om me heen. Op het aanrecht stond ook een stekje voor mij klaar. Van ruilen komt zeker geen huilen.
Annebel bereidde zich voor in haar ouderlijk huis, een prachtige ruimte met veel daglicht. Ik zag het water en de kade en ik dacht: misschien durft ze zich wel buiten om te kleden. Toen ik dat voorstelde moest ze even nadenken, maar al snel zei ze de legendarische woorden: ‘Ik ben vandaag wel in een avontuurlijke bui.’ Grote glimlach.
In Leiden wilden ze elkaar voor het eerst zien. Het hofje naast de Pieterskerk was uitverkoren om decor te zijn. Het was hartverwarmend lief hoe ze op elkaar reageerden. Ik voelde het door mijn lens heen.
Na het ronddwalen in de prachtige straatjes van Leiden voor de fotoshoot liep ik weer terug naar mijn auto. Tenminste, dat dacht ik. Peugeot 2008 was nergens te vinden, lichte paniek. Zo moet het ongeveer voelen als je je kind kwijt raakt, dacht ik nog. Gelukkig wel weer teruggevonden en volgende keer zet ik een pinnetje op Maps ;).
Annebel en Erik-Paul hadden persoonlijke geloften geschreven voor elkaar en die raakten de gevoelige snaar. Het was een heel mooi moment met veel lieve woorden.
De rest van de dag genoot iedereen van de borrel en het uitgebreide diner met open keuken. Herinneringen werden opgehaald en er was een hoop plezier. Ook met oma :).
Annebel stuurde na het zien van de foto’s ons het volgende berichtje:
‘Vandaag de tijd gevonden om samen de foto’s te kijken en wat zijn ze mooi geworden! Het was, en is, echt heel bijzonder om te zien hoeveel plezier we die dag hebben en hoe we dat kunnen delen met de mensen om ons heen. Precies zoals we er nu vier weken later ook naar terug kijken.’
Door Laurette
